Grote Mensen

Grote mensen werken.
En kinderen spelen. Of gaan naar school. Of ze slapen.

En als ze slapen moeten de grote mensen nog verder werken. In de living. Op hun computers. Nadat ze de keuken hebben opgekuist.

Maar wat doen grote mensen nu eigenlijk écht? Als de kinderen op school zitten, wat doen ze dan de hele godganse dag lang? Regelen ze de wereld? Of maken ze er een potje van? Hebben die grote mensen eigenlijk écht de touwtjes in handen? Ruimen ze écht de hele tijd alle rommel op die iedereen laat slingeren? Of is het later aan de kinderen om alles op te ruimen?

Want wie kuist eigenlijk wiens brol op?

Grote Mensen toont op kindermaat hoe volwassenen omgaan met problemen die hen boven het hoofd stijgen. Hoe vaak ze het nalaten om de juiste beslissing te nemen, bewust of onbewust. Maar bovenal is Grote Mensen een ode aan het theater. Aan hoe de verbeelding ons kan aanzetten tot creatieve oplossingen en de onmiskenbare problemen in een ander daglicht kan stellen. Grappig, verrassend, absurd, maar tegelijkertijd een prachtig plaatje.
- Theaterkrant